Donderdag 5 juli, vrijdag 6 juli, Burgos

De afgelopen nacht heb ik geslapen in een redelijke albergue in Viana. Uiteraard was ik weer de laatste die vertrok, na afscheid te hebben genomen van het Nederlandse wandel-echtpaar, niet wetende dat ik ze later die ochtend weer zou tegen komen aan de rand van Logrono . Mijn plan was om eerst naar De Media Markt aldaar te gaan om een nieuwe powerbank te kopen en een nieuw fietsshirt te kopen bij de Decathlon. Nog heel even overwogen om met een snoeischaar terug te gaan naar de plek des onheils (was maar enkele kilometers), maar dat toch maar niet gedaan. Maar kijken wat de reisverzekering uitkeert. Ik was ook mijn Leatherman multi purpose tool kwijt en dat vond ik eigenlijk nog het ergst, want dat is een bijzonder mooi en degelijk stuk gereedschap (moet je daar een man voor zijn om dat te kunnen waarderen?). Tot 10 uur gewacht tot de winkels open gingen en de benodigde zaken waren toen snel gekocht. Een nieuw fietsshirt is ook leuk voor de foto’s, dus vooruit dan maar. Als speciale eigenschap zou het al op 100 mtr afstand zichtbaar moeten zijn voor automobilisten volgens het eraan hangende kaartje. Nou dat zal dan wel en in Santiago weten ze straks dus ruim van te voren dat ik er aan kom. En zo kon ik dan rond 11 uur Logrono  weer verlaten. Op dit moment kan ik me niet eens meer herinneren of ik er ook nog een kerk of iets anders heb bezocht, maar ik geloof het niet. Er volgde een pittige tocht door de heuvels / bergen (waar eindigt de een en begint de ander, qua hoogte?) van de provincie Navarra, die later overging in Rioja. Na enige tijd passeerde ik de meer dan levensgrote afbeelding van de stier die in deze hele streek zo’n belangrijke rol speelt. Het was weer een hele mooie route over zeer rustige wegen. Rond 5 uur kwam ik aan in Santo Domingo de la Calzana. Een mooie naam die toch bepaalde verwachtingen wekt, die vervolgens niet helemaal werden waargemaakt. Ik nam mijn intrek in het klooster van de cistercienzer nonnen, maar dat bleek redelijk primitief ofwel spartaans te zijn. Het klooster krijg je niet te zien, en van de nonnen alleen de receptioniste-non. Zuster Receptiones zat net wat te eten en had niet zo’n zin in bezoekers, geloof ik, maar ik heb ook de stellige indruk dat deze overnachtingsmogelijkheden voor hen eigenlijk puur business zijn.  Door te wijzen op een papiertje maakte ze me duidelijk dat de overnachting € 9,- ging kosten. De vele internationale bezoekers waren blijkbaar nog geen aanleiding voor haar geweest om een korte ltalencursutalencursus te volgen. Later bleek, dat er ook geen keuken was waar gebruik van kon worden gemaakt, en er was ook geen ontbijt voorzien. Bovendien werd verwacht dat we de volgende morgen om half acht het pand zouden hebben verlaten. De gastvrijheid van de cistercienser nonnen heeft duidelijk zijn grenzen. Ik vroeg me nog wel af waarvoor de bijzonder kleine badkamer in het verleden gebruikt zou zijn. De deurhoogte was voor mij op schouderhoogte, dus uiteraard heeft mij dat op zeker moment een uitroep ontlokt, die de cistercienser nonnen waarschijnlijk nog niet eerder gehoord hadden (redelijk beschaafd overigens). Die avond uiteraard nog even de lokale kerk bekeken, want daar ben je pelgrim voor. Helaas ben ik inmiddels in het stadium aangekomen, dat ik ze niet meer uit elkaar kan houden, al weet ik wel, dat veel Spaanse kerken een prachtig, maar vaak ook overdadig interieur hebben. Die nacht goed geslapen en er uiteraard voor gezorgd dat ik de deur op tijd achter me dicht deed. Dus op donderdag 6 juli zat ik om half acht op mijn fiets, richting Burgos, helaas met een lege maag. Ik veronderstel dat elke cistercienser non weet dat de meeste winkels in Spanje zeker niet voor 9 uur opengaan, dus dat werd even afzien, wat voor een beetje pelgrim geen enkel probleem is. Er bleek ook een enorm voordeel te zijn aan deze vertrek procedure, want ik schoot lekker op. Ontbijt gekocht in een kleine supermarkt in het dorpje Belorado en toen snel weer verder. Ondanks een paar zeer pittige en dus tijdrovende beklimmingen was ik vroeger dan ooit op de plaatst van bestemming. Om kwart over twee was ik in Burgos en had toen 95 km gefietst die dag; met dank aan de nonnen. Voor deze keer had ik maar weer eens een hotelletje geboekt, want dat is af en toe best prettig; vooral het ontbijt is iets waar ik dan naar uitkijk, want dat is meestal erg gevarieerd en geeft een goede bodem voor een stevig dagje fietsen. En dan is het ook niet erg als dit er op een andere dag eens een beetje bij inschiet. Eind van de middag naar het centrum van Burgos gefietst (wat is het toch handig als je dat ding bij je hebt) en de kathedraal bewondert. Het is werkelijk een verbluffend staaltje architectuur en je valt van de ene verbazing in de andere. Tot nu toe is dit met afstand de mooiste kerk die ik op deze tocht heb gezien, zowel aan de binnenkant, als aan de buitenkant. Daarna nog wat door het centrum gefietst, wat een bijzonder relaxte en leuke sfeer heeft, omdat de lokale bevolking graag flaneert door de straten, waardoor het gezellig druk is. Uiteraard ook nog tapas gegeten, want je bent in Spanje. Daarna moe maar voldaan het hotel weer opgezocht, de fiets geparkeerd in de parkeergarage en eenmaal in bed heel snel in slaap gevallen.